Psychologia sportu. Jeszcze nie tak dawno istniało silne przekonanie, że to tylko i wyłącznie od kondycji i miary wysiłku sportowców zależy sukces i wynik w niemalże każdej dyscyplinie. Dziś, dzięki postępowi nauki wiemy już, że niezwykle istotnym czynnikiem jest również psychika i mentalne podejście zawodników. Sport bowiem nie jest jedynie zmaganiem się z przeciwnikiem lecz bardzo często z własnym sobą, swoimi słabościami, uprzedzeniami czy lękiem. To codzienny trening ciała i umysłu. Współcześnie nikogo nie dziwi już fakt całego sztabu specjalistów otaczających wybitne postacie, które same przyznają że jest to niemal kluczowe podczas przygotowań do ważnych turniejów. Istotne jest również podkreślenie faktu, że psychologia sportu skierowana jest do szerokiej gamy odbiorców- zarówno profesjonalistów jak i tych którzy dopiero zaczynają swoją przygodę ze sportem z nastawieniem schudnięcia kilku zbędnych kilogramów. Weteranów, którzy wydają się mieć już pełne doświadczenie w zawodzie jak i tych najmłodszych czy dzieci poznających dopiero tajniki wybranej dyscypliny. Psychologia sportu nie jest dziedziną zamkniętą, zdefiniowaną i zawsze postępującą w sztampowy sposób. Bierze się pod uwagę wiele czynników takich jak funkcjonowanie mózgu człowieka, temperament czy indywidualne cechy osobowościowe. Każdy z nas jest bowiem inny i potrzebuje całkowicie odmiennych środków perswazji i osobistego podejścia do problemu. Nadmierny stres związany z ważnymi zawodami, presja otoczenia, wygórowane oczekiwania względem sportowców czy pozornie zwykłe problemy z koncentracją- to wszystko choć na pierwszy rzut oka błahe, może decydująco przełożyć się na wyniki zawodników. Jaka jest więc rola psychologa sportu? Można tu wyróżnić przede wszystkim pracowanie nad motywacją, koncentracją, budowaniem pewności siebie i radzeniem sobie w przypadku stresujących sytuacji. Nie można bagatelizować również sfery przygotowania sportowców do porażki, która w późniejszym czasie może być źródłem wielu kolejnych niepowodzeń i blokady emocjonalnej. Współpraca z psychologiem zmniejsza więc koszty emocjonalne związane ze stresującą pracą i pozwala osiągnąć stan pełnej świadomości wykonywania swojej pracy i płynących z tego konsekwencji. Sam trening ciała niestety nie wystarcza, poziom techniczny wielu zawodników w dzisiejszych czasach jest niezwykle wyrównany, często wygrywa ten mocniejszy psychicznie, który do końca potrafi znieść presję. Wybitny polski skoczek Adam Małysz wielokrotnie w wywiadach podkreślał jak kluczową rolę w jego karierze miał trening mentalny. Wymienia, że dzięki temu nauczył się nie zadręczać konsekwencjami porażki czy profitami płynącymi z wygranej. Podczas skakania posiadł umiejętność całkowitego wyłączenia ze swojej uwagi myśli o tym co będzie, skupiał się jedynie na poprawnym wykonaniu zadania, co niedługo później uczyniło go najwybitniejszym skoczkiem na świecie. Istnieje błędny stereotyp o tym, ze myślenia i mentalności człowieka nie da się zmienić, że rodzimy się z określonym temperamentem i z góry nadajemy się do czegoś bądź nie. Praca sportowca to ciągle samodoskonalenie się, przekraczania własnych uprzedzeń, zmiana podejścia do wielu kwestii i przeskakiwanie wielu barier psychicznych. Uczymy się całe życie, każde nowe doświadczenie wzbogaca nas, uczy jak pokonywać samego siebie. Jak podkreślają psycholodzy niezwykle ważna jest jednak samodzielność zawodnika. To on tuż przed startem zostaje sam ze swoimi emocjami, nikt nie stoi tuż obok niego i nie przypomina mu o tajnikach psychologicznego podejścia. Ze sportowcami trenuje się wcześniej, muszą oni mieć jednak świadomość tego, że nikt nie nauczy się za nich opanowywać stresu czy znosić przykrych porażek. Psychologia sportu uczy przede wszystkim wiary we własne możliwości i to właśnie to ma decydujący wpływ na osiągnięcie sukcesu.